Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το 18ο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο Παχυσαρκίας στην Κωνσταντινούπολη. Την Επιστημονική Ομάδα ΑΠΙΣΧΝΑΝΣΙΣ – ΛΟΓΩ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ εκπροσώπησαν οι Κλινικοί Διαιτολόγοι – Διατροφολόγοι Αναστασία Κόκκαλη, Ευθυμία Δέδε, Βιργινία Παπαεμμανουήλ και Μαρία Ζερβού, όπου παρακολούθησαν με ενδιαφέρον τις εργασίες του Συνεδρίου.
– Η μετανάλυση 15 μελετών που περιλαμβάνουν 20.000 άτομα ηλικίας 65 με 75 ετών έδειξε ότι η αύξηση περιμέτρου μέσης σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο θνησιμότητας στους ηλικιωμένους. Τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι τα διεθνώς αποδεκτά όρια περιμέτρου μέσης στους ηλικιωμένους είναι αρκετά υψηλά. Ωστόσο ακόμα και οι ηλικιωμένοι ελλειποβαρείς είναι σε τεράστιο κίνδυνο θνητότητας. (Σελ 23) (De Hollander EL,Netherlands)
– Σε μελέτη που έγινε σε υπέρβαρους και παχύσαρκους ασθενείς φαίνεται να υπάρχει θετική συσχέτιση μεταξύ μείωσης του χρόνου ύπνου με ανάπτυξη παχυσαρκίας και αύξηση εναπόθεσης λίπους. Επίσης τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι το ολικό λίπος σχετίζεται θετικά με την αϋπνία. Στην θεραπεία λοιπόν της παχυσαρκίας θα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται και στρατηγικές βελτίωσης ύπνου. Σελ 187 (Cotgosinho FC Brasil)
– Ένα από τα συμπεράσματα του session σχετικά με τις βαριατρικές επεμβάσεις είναι ότι δεν υπάρχουν ακόμα διεθνώς αποδεκτές οδηγίες σχετικά με το ποιοι έφηβοι και παιδιατρικοί ασθενείς παχύσαρκοι μπορούν να υποβληθούν επέμβαση.
– Η μελέτη από το πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης έδειξε ότι η χρήση αντιβιοτικών στους 6 πρώτους μήνες ζωής του νεογνού συνοδεύεται με αυξημένο βάρος σώματος στην επταετία όταν οι μάνες είναι φυσιολογικού βάρους και μειωμένο κίνδυνο να είναι υπέρβαρα σε παχύσαρκες γυναίκες. Αυτό πιθανόν οφείλεται στο ότι η χρήση αντιβιοτικών προλαμβάνει την αποίκηση από εντερική χλωρίδα που ευνοεί την παχυσαρκία σε υπέρβαρες μητέρες (κακή χλωρίδα) ενώ την επιτρέπει σε γυναίκες φυσιολογικού βάρους καταστρέφοντας την καλή εντερική χλωρίδα. Σελ 208
– Μελέτη από το πανεπιστήμιο της Πορτογαλίας έδειξε ότι υπάρχει βελτίωση της λειτουργικότητας και της ποιότητας ζωής των παχύσαρκων ασθενών που υποβάλλονται σε βαριατρικές επεμβάσεις μετά τους 6 μήνες .Ωστόσο αυτή η βελτίωση εκμηδενίζεται στους 12 μήνες. Οι παχύσαρκοι ασθενείς δεν προσπαθούν ενεργητικά να λύσουν τα προβλήματα τους και έχουν ελάχιστες στρατηγικές αντιμετώπισης της καθημερινότητας. Τα αποτελέσματα αυτά τονίζουν τη σημασία να αναπτυχθούν τέτοιες παρεμβάσεις που θα επιτρέψουν στους ασθενείς να αντιμετωπίζουν καλύτερα τα προβλήματα της ζωής τους. Είναι επίσης απαραίτητο να παρακολουθούνται μακροχρόνια για να είναι αποδοτική η θεραπεία τους.
– Μελέτη από τις Βρυξέλες δείχνει ότι έλλειψη βιταμίνης D παρατηρείται στην πλειονότητα των παιδιών κατά τους χειμερινούς μήνες. Σημαντικό είναι το γεγονός ότι στα παιδιά με χαμηλότερη βιταμίνη D υπάρχει μεγαλύτερη αντίσταση στην ινσουλίνη. Έτσι υποθέτουμε ότι η χορήγηση συμπληρωμάτων βιταμίνης είναι απαραίτητη τους χειμερινούς μήνες.
– H χοροθεραπεία είναι αποτελεσματική και εύκολη μέθοδος για αύξηση της φυσικής δραστηριότητας στους παχύσαρκους ασθενείς .Ο χορός φαίνεται να βελτιώνει την ψυχικής τους κατάσταση και βοηθάει ιδιαίτερα στη συμμόρφωσης στη δίαιτα.
– Η δίαιτα χαμηλή σε θερμίδες και μέτρια φυσική δραστηριότητα συνοδεύεται με σημαντική μείωση βάρους καθώς και με βελτίωση ινσουλίνης, λεπτίνης και ελεύθερης τεστοστερόνης .
– Παχυσαρκία για πάνω από 10 έτη συνοδεύεται με αυξημένα επίπεδα της γ-GT
– Γυναίκες που είχαν πριν τη σύλληψη υψηλό βάρος σώματος φαίνεται να κερδίζουν λιγότερο βάρος κατά τη διάρκεια της κύησης σε σχέση με γυναίκες φυσιολογικού βάρους, παρόλα αυτά τα παιδιά τους έχουν υψηλό βάρος σώματος.
– Η χρήση αντισυλληπτικών από γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας έδειξε ότι δεν αυξάνει την συνολική κατανάλωση θερμίδων σε σχέση με γυναίκες που δεν λαμβάνουν τα χάπια αυτά. Ωστόσο τα αντισυλληπτικά φαίνεται να αντιστρέφουν την κυκλική διακύμανση της πρόσληψης θερμίδων που παρατηρείται στον κύκλο .Τα χάπια αυξάνουν την πρόσληψη στη αρχή του κύκλου και την μειώνουν αντίστοιχα στην ωχρινική φάση (μετά την ωορηξία) αυτό είναι σε αντίθεση με τις παλιές φόρμουλες αντισυλληπτικών που εμφανιζόταν να αυξάνουν την πρόσληψη θερμίδων και να ευνοούν την παχυσαρκία.